به بهانه روز زن

نامه شماره ١(از طرف بابایی)

دخترم سامیه:

ببخش،شاید زودتر از اینها باید برایت می نوشتم،برای تو،برای مادرت،بهترین همسر دنیا وتو که شیرین ترینی ودوست داشتنی ترین دختر برای پدرت.

دخترم سامیه:

ببخش ،شاید برایت پدر خوبی نباشم،شاید آنطور که باید،نباشم.اما با تمام اینهادوستت دارم،باتمام سلولهای بدنم دوستت دارم.تو را ومادرت ،که با بودنش به زنده بودنم زندگی بخشید.

ومادرت که عاشقانه ترین اسمی است که برایم معنی می دهد.شاید برای او هم دیر است که ننوشتم وبرای تو.

سمیه وسامیه ی عزیزم ای بهترین کلمات هستی ام،مرا ببخش برای کوتاهی ام.

شاید مشغله های کاری وزندگی وتکاپوبرای ساختن زندگی بهتر برای شما بهانه خوبی برای کوتاهی ام باشد.

سمیه ام برای کوتا هی ام مرا ببخش .سامیه ام برای آمدنت ممنونم.

سمیه ام برای همه چیز برای همه چیز برای همه چیز ممنونم.

سامیه ام برای امدنت،برای حضورت،برای وجودت،برای تزریق عشق وشادی به زندگی ام ممنونم.

نمی دانم اسمش را چه بگذارم قول پدرانه قول شوهرانه هر چه باشد چشم،سعی میکنم برای سامیه و سمیه ام بیشتر بنویسم وحرف آخر

 دوستتان دارم...